نمونه سوال آزمون پیشرفت تحصیلی 3 پایه ی هفتم

دریافت
حجم: 3.81 مگابایت

أموزش فصل 6 ریاضی هفتم.

دانلود
حجم: 802 کیلوبایت

مدت زمان: 32 ثانیه 

نمونه سوال مطالعات اجتما عی هفتم

برا ی دانلود به ادامه مطلب بروید:

نمونه سوال قرآن هفتم

برای دانلود به ادامه مطلب بروید:

نمونه سوال علوم هفتم کتاب ورق زن

این کتا ب از فصل1تا4 است

برای دانلود به ادامه مطلب بروید:

محمدحسین نایینی

میرزا حسین نائینی , شیخ الاسلام محمدحسین غروی نائینی منوچهری اصفهانی (زاده ۲۷ ذیقعده ۱۲۷۶ (۲۶ خرداد ماه ۱۲۳۹ ش) در نائین[۱] ـ درگذشته ۲۶ جمادی‌الاول ۱۳۵۵ در نجف) مرجع تقلید شیعه بود. پدر او شیخ الاسلام میرزا عبدالرحیم، از خاندان بزرگ منوچهری بود که در شهر اصفهان پدرانش - پشت به پشت - لقب شیخ الاسلامی داشتند. خاندان نایینی در اصفهان به بهره‌مندی از خوبیها شهره عام و خاص و از نظر علم و دینداری زبانزد همگان بودند و خانه ایشان در زمان بروز مشکلات پناه مستمندان بود.

محتویات [نهفتن]
۱ تحصیلات در اصفهان
۲ تحصیلات در سامرا و نجف
۳ شاگردان
۴ نظرات
۴.۱ دولت اسلامی
۴.۲ ولایت فقیه
۴.۳ جهاد در جریان جنگ جهانی اول
۵ آثار
۵.۱ فارسی
۵.۲ عربی
۶ پیوند به بیرون
۷ پانویس
تحصیلات در اصفهان[ویرایش]
نائینی تحصیلات ابتدایی را در نائین گذراند. در ۱۷ سالگی به اصفهان رفت و علاوه بر فقه و اصول فقه و کلام و حکمت در ادبیات فارسی و عربی و ریاضی نیز دانش آموخت. وی در اصفهان از محضر محمد باقر نجفی بهره برد.[۲] وی در اصفهان در منزل حاج محمد باقر نجفی اصفهانی، سرپرست حوزه علمیه و دوست دیرین پدرش، اقامت داشت. در این حوزه با تلاش و پی گیری، دانش‌های مقدماتی را با دقّت هر چه تمام تر به پایان می‌برد. علم اصول را از حوزه درس ابوالمعالی کرباسی، مدرّس توانای اصول، و فلسفه و کلام را از محضر بزرگان دانش حکمت و معقول هم چون میرزا جهانگیرخان قشقائی، شیخ محمدحسن هزارجریبی و شیخ محمدتقی نجفی اصفهانی، معروف به آقا نجفی اصفهانی، و فقه را نزد شیخ محمدباقر نجفی اصفهانی فرا می‌گیرد.[۳]

تحصیلات در سامرا و نجف[ویرایش]
وی در سال ۱۳۰۳ قمری برای ادامه تحصیل و پیمودن مدارج عالی علمی راهی عتبات عالیات می‌شود و پس از توقف کوتاهی در نجف اشرف، به حوزه سامرا که در آن زمان با حضور میرزای بزرگ شیرازی حیات علمی تازه‌ای یافته بود، بار سفر می‌بندد و از حوزه درس اساتید بزرگ حوزه سامرا، چون سید مجدّد شیرازی، سید اسماعیل صدر و سید محمد فشارکی اصفهانی بهره می‌برد. او در تمام طول زمان انقلاب مشروطیت و زمان بعد از ان تا پایان جنگ جهانی اول در ایران نبوده است. نائینی در سال ۱۳۱۴ پس از مرگ استادش به نجف رفت و از شاگردان محمدکاظم خراسانی شد و سال‌ها در کنار او به فعالیت پرداخت[۴]. آقابزرگ تهرانی می‌نویسد: «میرزای نایینی در جلسه درس عمومی آخوند شرکت نمی‌کرد. چون او غنی از آن بود؛ و اگر هم شرکت می‌نمود به خاطر احترام و ادب شرکت می‌کرد نه برای تعلیم و تلمّذ»[۵]

او تدریس را در زمان حیات استادش (میرزای شیرازی) آغاز کرد[۶].



شاگردان[ویرایش]
شناخته‌شده‌ترین شاگردان او عبارتند از:

میرزا مهدی اصفهانی
سید عبدالاعلی سبزواری
ابوالقاسم خویی
میرزا رحیم سامت
میرزا حسن موسوی بجنوردی
علی محمد بروجردی
محسن حکیم
سید محمدحسین طباطبایی
حسین حلی
سید جعفر حسینی شاهرودی
سید احمد شهرستانی
میرزا محمود حسینی زنجانی
مهدی مهدوی لاهیجی
محمدتقی بهجت
حسین شهشهانی
سید عبدالرسول آیتی بهبهانی
نظرات[ویرایش]
گرایش سیاسی نائینی نزدیک به میرزای شیرازی و همچنین سید جمال‌الدین اسدآبادی بود که از دوستان دوران جوانی او به شمار می‌رفت.[۷]

دولت اسلامی[ویرایش]
نائینی از نخستین اندیشمندانی‌ست که به صراحت از لزوم وجود قانون اساسی در دولت اسلامی سخن گفته است. به اعتقاد او در دوران غیبت و در غیاب «ملکه عصمت» نخستین چیزی که می‌تواند حافظ عدالت و مانع طغیان حکومت‌گران باشد، قوای قانونی و قانون اساسی است.[۸]

او قانون اساسی را «در ابواب سیاسیه و نظامات نوعیه» به رساله‌های عملیه تقلیدیه «در ابواب عبادات و معاملات و نحوهما» تشبیه می‌کند.[۹]

ولایت فقیه[ویرایش]
مسئله ولایت فقیه یکی از اختلافات عمیق نظری خراسانی و نائینی است. برعکس خراسانی که مطلقاً منکر ولایت فقیه است وحتی فقیهان را در رأی متأخرش قدر متیقن در جواز تصرف در امر و حسبیه نمی داند و در مجموع هر نوع حق ویژه‌ای را در حوزه عمومی برای فقها منکر است٬ نائینی به ولایت فقیه قائل است. در آثار به جامانده از نائینی در مجموع دو قـول در بـاره قـلمرو ولایت فقیه از وی به یادگار مانده است. قول اول نیابت فقیه در امـور حسـبیه. نـائینی در کـتاب تنبیه الامه می نویسد:

از جمله قطعیات مذهب ما طایفه امامیه این است که در این عـصر غـیبت عـلی مغیبه السلام٬ آنچه از ولایات نوعیه را که عدم رضاء شارع مقدس بـه اهـمال آن حتی ـ در این زمینه ـ معلوم باشد٬ وظایف حسبیه نامیده و نیابت فقهای عصر غیبت را در آن قدر متیقن و ثابت دانستم٬ حتی با عدم ثبوت نیابت عامه در جمیع مناصب٬ و چون عدم رضاء شارع مقدس به اختلال نظام و ذهاب بیضه اسلام بلکه اهمیت وظایف راجع به حفظ و نظم ممالک اسلامیه از تمام امور حسبیه از اوضح قطعیات است٬ لذا ثبوت نیابت فقها و نواب عام عصر غیبت در اقامه وظایف مذکوره از قطعیات مذهب خواهد بود...[۱۰] [۱۱] [۱۲]

و نیز در موارد زیر: «بنابر اصول ما طایفه امامیه این گونه امور نوعیه و سیاسیت امور امت را از وظایف بررسی مبانی فکری و اجتماعی مشروطیت ایران نواب عام عصر غیبت علی مغیبه السلام می دانیم» [۱۳]

جهاد در جریان جنگ جهانی اول[ویرایش]
پس از شروع جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ م) بخش وسیعی از خاک کشور عراق به دست نیروهای انگلیسی اشغال شد. در پی این امر علمای شیعه وارد صحنه شده، علیه آنان حکم جهاد دادند. در این میان آیة الله نایینی نقش خویش را به طور فعال ایفا کرد و همگام با دیگر علما علیه قوای خارجی دست به قیام زدند. [۱۴] بعد از شکست دولت عثمانی، دولت انگلیس در صدد روی کار آوردن حکومتی دست نشانده و انگلیسی بر عراق برآمد و از مردم عراق دعوت شد تا در یک انتخابات عمومی برای تعیین یک حاکم انگلیسی برای خود شرکت جویند. علما و روحانیان طراز اول عراق نیز مجدداً به مخالفت با انگلیسیان برخاسته، با صدور فتوا، انتخاب فردی کافر را برای حکومت بر مسلمانان حرام دانستند. دولت انگلیس که خود را در مخمصه دید قراردادی با ملک فیصل بست و او را در سال ۱۳۴۰ قمری پادشاه عراق گردانید. [۱۵]فتوای علما چنان تأثیری در مردم گذاشت که امکان انتخابات را در شهرهایی چون نجف و کوفه سلب کرد. بعد از این رخدادها بود که استعمار پیر زمینه تبعید مراجع دینی را تدارک دید و آیة الله نایینی و آیة الله سید ابوالحسن اصفهانی و آیت الله میرزا محمدعلی شهرستانی را به ایران تبعید کرد. [۱۶] [۱۷] آن سه مرجع بزرگوار با استقبال پرشور مردم مذهبی ایران و علما و روحانیون شهرهای مختلف مخصوصاً علمای قم قرار گرفتند و سپس به برپایی جلسه درس و اقامه نماز جماعت پرداختند. سرانجام ملک فیصل در اثر فشار مردم و علما، مجبور به عذرخواهی از مراجع تبعید شده گردید و آن سه فرزانه دهر پس از یک سال دوری از حوزه علمیه نجف در سال ۱۳۴۲ ق. بازگشتند. او در جریان جنگ جهانی اول از جمله روحانیونی بود که علیه انگلیس اعلام جهاد کردند و پس از به قدرت رسیدن ملک فیصل نیز با او مخالفت کرده و انتخابات عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان را تحریم کرد و در اعتراض به تبعید شیخ مهدی خالصی (در ۱۱ مارس ۱۹۲۲م (۲۱ اسفند ۱۳۰۰ش)) از رهبران مخالفان ملک فیصل به حجاز به همراه تعداد دیگری از روحانیون به ایران مهاجرت کرد که پس از یکسال به نجف بازگشت[۱۸].

در مرحله آخر زندگی نائینی، سندی در مبارزه با دو دولت ایران و عراق در دست نیست بلکه بی علاقگی اش به سیاست و دوستی با قدرت مندان دیده می‌شود. [۱۹]

آثار[ویرایش]
یکی از مهمترین آثار منسوب به او که منعکس کننده نظرات سیاسی اوست گفتگوی محمدکاظم خراسانی بامیرزای نائینی پیرامون حکومت دینی می‌باشد. در صحت این اثر تشکیک وجود دارد. اکبر ثبوت معتقد است این گفتگو روی داده است ولی برخی دیگر چون عبدالکریم موسوی اردبیلی، آیت الله سیستانی، ذبیح‌الله نعیمیان، محمدعلی نجفی کرمانشاهی، محمدصادق مزینانی و ... آن را جعلی می‌دانند. همچنین محسن کدیور نیز در مقالات خویش به این گفتگو استناد می‌کند. اصل این گفتگو چاپ نشده و گزیده‌هایی از آن در کتاب محسن دریابیگی (چاپ اول ۱۳۸۶ و دوم ۱۳۸۷) آمده است.

تنبیه‌الامة و تنزیه‌الملة معروف‌ترین اثر نائینی است که آن را در ربیع‌الاول ۱۳۲۷ (پس از به توپ بستن مجلس شورای ملی و پیش از فتح تهران توسط مشروطه‌خواهان) نوشت و در همان سال در بغداد به چاپ رساند.[۲۰]

فارسی[ویرایش]
مناسک حج
تنبیه‌الامه و تنزیه‌المله
عربی[ویرایش]
وسیلةالنجات
حواشی علی العروةالوثقی
رساله الصلاة فی اللباس مشکوک
رسالة فی احکام الخلل فی الصلاة
رسالة فی نفی الضرر
رسالة فی التعبدی و التوصلی
اجوبة مسائل المستفتین
رسالة فی مسائل الحج و مناسکه
فهرست الحواشی علی العروة الوثقی
پیوند به بیرون[ویرایش]
http://ca.wikipedia.org/wiki/Mirza_Muhammad_Husayn_Gharawi_Naini
http://en.wikipedia.org/wiki/Muhammad_Hosein_NĀʾĪNĪ
http://ar.wikipedia.org/wiki/محمد_حسین_بن_عبد_الرحیم_النائینی
https://en.wikipedia.org/wiki/Ayatollah_Mirza_Hussein_Naini

پانویس[ویرایش]
نشان درگاه درگاه اسلام
نشان درگاه درگاه تشیع
پرش به بالا ↑ تولد او را در ۱۲۷۳ و ۱۲۷۷ (۱۲۴۰ ش) نیز نوشته‌اند. ببینید: ورعی، سیدجواد. پژوهشی در اندیشه سیاسی نائینی، دبیرخانه مجلس خبرگان، ص ۱۷
پرش به بالا ↑ موسی نجفی، حکم نافذ آقانجفی، صفحه 27
پرش به بالا ↑ مهدی نایینی، گذری بر شخصیت علمی، اخلاقی و سیاسی میرزای نائینی، آموزه، پاییز 1383، شماره 5، صفحه375 تا 394
پرش به بالا ↑ محمدحسین نائینی. تنبیه الامة و تنزیه الملة. تصحیح سید جواد ورعی. چاپ اول. قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۲. صفحه ۱۱–۱۲. ISBN 964-371-348-2.
پرش به بالا ↑ . ↑ نقباء البشر، ج ۲، ۵۹۴.
پرش به بالا ↑ سید محسن امین. اعیان الشیعه. تحقیق سید حسن امین. چاپ اول. بیروت: دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۶. ج ۶، صفحهٔ ۵۵.(ارجاع دست دوم به نقل از مقدمه تنبیه‌الامه و تنزیه‌المله)
پرش به بالا ↑ ماهنامه حوزه، مصاحبه با آیت‌الله نجفی همدانی، بهمن و اسفند ۱۳۶۷. ش ۳۰، ص ۴۰
پرش به بالا ↑ داوود فیرحی. «تحولات نظریه‌های نظام سیاسی در اسلام». در نظام سیاسی و دولت در اسلام. چاپ اول. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها، بهار ۱۳۸۲. ص ۶۱. ISBN 964-459-701-X.
پرش به بالا ↑ محمدحسین نائینی. تنبیه الامة و تنزیه الملة. تصحیح سید جواد ورعی. چاپ اول. قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۲. صفحهٔ ۴۷. ISBN 964-371-348-2.
پرش به بالا ↑ میرزا محمدحسین نائینی٬ تنبیه المه و تنزیه المله ٬ فصل دوم٬ مقدمه دوم٬ ص ٤٦
پرش به بالا ↑ محسن کدیور، اندیشه سیاسی آخوند خراسانی، همایش یکصدمین سالگرد مشروطیت دانشگاه تهران، برگ ۲۴۳
پرش به بالا ↑ http://www.ensani.ir/storage/Files/20100915154049-اندیشه%20سیاسی%20آخوند%20خراسانی.pdf
پرش به بالا ↑ میرزا محمدحسین نائینی٬ تنبیه الامه و تنزیه المله، ص ١٥
پرش به بالا ↑ تشیع و مشروطیت در ایران، ۱۶۹.
پرش به بالا ↑ تشیع و مشروطیت در ایران، ۱۷۳.
پرش به بالا ↑ تشیع و مشروطیت در ایران، ۱۷۳.
پرش به بالا ↑ اعیان الشیعه، ج ۶، ص ۵۵.
پرش به بالا ↑ عبدالهادی حائری. تشیع و مشروطیت. تحقیق سید حسن امین. چاپ اول. تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۰. ص ۱۷۵–۱۷۸.(ارجاع دست دوم به نقل از مقدمه تنبیه‌الامه و تنزیه‌المله)
پرش به بالا ↑ عبد الهادی حائری، تشییع و مشروطیت (تهران:امیرکبیر، 1364) ص197-193.
پرش به بالا ↑ ناظم‌الاسلام کرمانی. تاریخ بیداری ایرانیان. چاپ اول. تهران: بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۷. ج ۲ صفحهٔ ۵۳۵.(ارجاع دست دوم به نقل از مقدمه تنبیه‌الامه و تنزیه‌المله)

زیاده روی های انسان

دریافت
حجم: 646 کیلوبایت

بخشی از زندگی نامه استاد حبیب الله فضائلی (ره)

• استاد حبیب اله فضائلی

نسیم بهاری در دوازده اردیبهشت ماه 1301 به همراهی زمزمه مکرر آبشار سمیرم که از دور دست به گوش میرسید،مژده ورود مهمان کوچکی به محمد ابراهیم داد.

فضای خانه پدری برای حبیب اله کوچک آکنده از شمیم خوش دانش و هنر و روحانیت بود. از سویی ذوق و تلاش پدر،از سویی پدربزرگ ، ملامحمدخان، صاحب علم،و از سوی دیگر ، مربی اصلی او دایی وی آخوند ملا محمدصادق ، عالم و روحانی و مرجع احکام شرعی سمیرم ، و فرزنده آخوند ملا محمدتقی مجتهد همگی زمینه ساز و شروعی پر بار و غنی برای او بودند.

تحصیل شیوه قدیم درس در مکتب پدر و راهنمایی پدر برای تمرین خط از روی سرمشق ها و تشویق مرحوم آخوند برای ادامه درس و تحصیل در اصفهان برای وی شوق آفرین بودند......و اینک زندگینامه استاد از زبان خودشان: من حبیب الله فضائلی فرزند محمدابراهیم متولد دوازدهم ثور(اردیبهشت) ماه سال هزارو سیصدو یک شمسی هستم محل تولدم سمیرم از خانواده معروف به خانواده آخوند( به این مناسبت که در این فامیل چهارتن عالم عامل و متقی به نامهای آخوند ملامحمدتقی مجتهد و آخوند محمد خان عالم خوشنویس و آخوند ملامحمدصادق و آخوند ملاحسین رضوان الله علیهم بوده که مراجع دینی سمیرم و حلال مشکلات مردم بوده اند) بنابراین آخوند ملامحمدتقی جد مادری پدرم و سه عالم دیگر دائیهای او بوده اند.تحصیلات دینی و تربیتی پدرم نزد مرحوم دائیش آخوند ملا محمد صادق بود وبهره مندی از هنر خوشنویسی آخوند ملا محمد خان داشت.

از زمانی که طفلی ممیز شدم در شش یا هفت سالگی کارهای پدررا مینگریستم که چگونه با کاغذهای رنگی دسته گل میساخت و بلبلی کاغذین بر روی شاخه آن مینشاند،برای تهیه مربا از کدو شکلهای هندسی و گل چند پر با قلمتراش خود میتراشید،و میدیدم چگونه قلم میتراشید و چگونه خود مرکب میساخت و چگونه مینوشت،دعاها و قطعات بزرگ و کوچک خطوط و سرمشقها را چگونه با تسلط صاف و زیبا مینگاشت،میدیدم با رنگهای گوناگون که درسبدی داشت صورتهایی از پنج تن و دیگر ائمه رسم و رنگ آمیزی مینمود.

نمازها و تلاوت قرآن و دعاهای او برایم دلنشین بود،ماه رمضان موقع افطارها و سحرها دعاهایش دلنواز و خانه را صفا میبخشید،در فصل بهار گاهگاهی اهل خانه را بباغ یا تفرجگاههائی که در اطراف سمیرم بود میبرد.او مردی با ذوق و زحمتکش بود از راه مکتبداری و نویسندگی و باغداری هشت سرعائله خود را اداره میکرد،نسبت به خاندان ولایت بویژه حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام ارادتی تام داشت،در مجالس عزاداری و نوحه سرائی شرکت میکرد،درشبیه خوانی نیز وارد میشد و هنرمندانه وظائف شبیه خوانی را ایفا مینمود بگونه ای که تعجب وتحسین همگان را برمی انگیخت و در اسب سواری چابک بود،یاد دارم که پدرم به عشق اباعبدالله تصمیم به رفتن کربلا را گرفت با برادر و چندتن از خویشان روانه شد و مرا نیز ( در ده سالگی) بهمراه برد آن روزها وسائط نقلیه امروز نبود مسافرت با اسب و قاطر و الاغ و منزل به منزل کرایه کردن صورت میگرفت،چگونگی این مسافرت و طی منازل تا کربلا و از کربلا به سمیرم خود محتاج شرح مفصل کتاب و سفرنامه است.در سمیرم جلسه ها و یا شب نشینی های دوستانه او برایم بسیار جالب بود که با چندتن از اهل ذوق و سواد به خواندن دیوان نظامی و یا شاهنامه میپرداختند و یا بدیدن قطعات گوناگون خط برگزار مینمودند و در باره بعضی اشعار به توضیح و بحث وارد میشدند کلیه این امور مرا سخت تحت تاثیر قرارداد،و وادار به نقاشی و خط نویسی و مشق نموده و شوق خواندن کتاب و دیوان اشعار در من زیاده میشد، پدر هم که استعداد و ذوق و شوق مرا میدید تشویق و راهنمائیم میفرمود پس از آنکه تا حدودی توانایی مرا در پیشرفت دید سرمشقهایی از استادان پیشین را که بعضی آنها بر زمینه رنگی و زرافشان و نستعلیق و رقاع و نسخ وشکسته نوشته شده بود در اختیارم گذاشت و از روی بعضی کتابها و قرآن نیز شروع بنوشتن میکردم.پدرم از مرحوم آخوند ملا محمدصادق بن ملا محمدتقی طاب ثراهما که مربی و دائیش بود برایم نقل میکرد که او سفارش کرد که تورا برای تحصیل علوم دینی به اصفهان بفرستم، شاید اگر عمر پدرم کفایت کرده بود این کار را میکرد ولی او در حالی که من هنوز به تکلیف نرسیده بودم در سال 1313 شمسی برحمت ایزدی پیوست.

از این پس که سنم سیزده یا چهارده سال بیشتر نبود تکفل عائله پدرکه مادر و جده مادری و خواهر و سه برادر کوچکتر بود بر عهده من قرار گرفت ومن با آشنایی بکار پدر که چند سالی با او همکاری کرده بودم از راه مکتبداری و نویسندگی هزینه زندگی آنان را فی الجمله تامین میکردم و این وضع تا دوازده سال پس از فوت پدر ادامه داشت ، خواهرم به خانه شوهر رفت و سه برادرم بحد رشد و توانایی رسیدند. دراین حالات و بعد زمانی گفته پدر برای تحصیل در اصفهان از لوح دلم محو نشدو عشق و علاقه ام به این هدف روز بروز زیادت میشد اما مشتاقی آمیخته به مهجوری گردید در سال 1321شمسی بر اثر آشوب جنگ دوم جهانی و جنگ ترکان قشقایی و لرهای بویراحمد با قوای دولتی که در سمیرم بود پیش آمد و با غلبه آنها بر قوای دولتی و کشته شدن سرهنگ شقاقی سمیرم را غارت کردند از ما هم چند رأٰس گاو و گوسفند و الاغ و مقداری اثاثه و بعض کتاب و قطعات خط و قرآنی بخط مبارک آخوند ملامحمدخان همه بغارت رفت و فقر و ناداری سراپای سمیرم را فراگرفت بسبب این حادثه هجرت من به اصفهان تا سال 1325شمسی بتاخیر افتاد تا اینکه در آغاز این سال 1325 بتصمیم خود جامه عمل پوشانده به اصفهان آمدم و در مدرسه درب کوشک اصفهان حجره گرفته مشغول درس شدم و مدت هشت سال از محضر استادانی چون حاج آقافخر کلباسی ، حاج آقا جمال خوانساری ، آقای مقدس و حاج شیخ عباسعلی ادیب و آقا سید حسن مدرس و حاج شیخ صدیقین و آیت الله زند کرمانی و استادان دیگر و آیت الله طیب جزاهم الله خیرا" و رضوان الله علیهم در علوم صرف و نحو و منطق و اصول و کلام و فقه و تفسیر بهره بردم و در ضمن تحصیلات در هرفرصت از مشق و تمرین خط و دقت نظر بر لوحه های کاشیکاری و کتیبه های باستانی غفلت نمیکردم ، با مرحوم میر محمدمهدی خلیقی پور استاد نستعلیق در اصفهان آشنا شده و از تجربه ها و راهنمائیهای او مستفید شدم او به من توصیه تعلیم در مدارس را فرمود جامعه تعلیمات اسلامی در سال 1326 تازه در اصفهان تاٰسیس شده بود مرا برای تعلیم دانش آموزان مدارس جامعه دعوت کردند منهم بنا به توصیه استاد قبول کردم و به تعلیم دانش آموزان پرداختم. از طرفی شبانه در آموزشگاههای اصفهان بتحصیل علوم جدید وارد شده داوطلبانه کلاسها را میگذراندم و سال 1333 موفق به اخذ دیپلم پنج علمی گردیدم در سال 1336 بعنوان دبیر خط به استخدام آموزش و پرورش ( فرهنگ و علوم مستظرفه) در آمدم و در عین حال باز بتحصیل ادامه میدادم تا به اخذ دیپلم شش ادبی و بعدا" تا سال 1340 به اخذ لیسانس در رشته ادبیات فارسی نائل شدم . قابل ذکر است که در طول اشتغال در دبستانهای جامعه تعلیمات از تعطیلی استفاده کرده چند سفر چهل روزه و یکماهه و بیست روزه به تهران از محضر دو استاد معروف نستعلیق مرحوم علی اکبر کاوه و مرحوم زرین خط استفاده کردم و موفق به گواهینامه از استاد کاوه در اداره کل هنرهای زیبا گردیدم،بعد از آن به فعالیت بیشتر در اکمال خطوط پرداختم و برروی همه انواع خط کار میکردم به اینهم قانع نگشته در فکر پژوهش و تحقیق بر آمدم و تمام اوقات راحت خود را چه از تعطیلات بین هفته ها و چه تعطیلات تابستان ها صرف این کار نمودم و در مسافرتها نیز در راه تحقیق و رفتن به سراغ کتاب و ماخذ و مدارک و نمونه ها کوتاهی نمی کردم تا اینکه دو کتاب اطلس خط و تعلیم خط را فراهم آورده بچاپ رساندم اگر بخواهم شرح زحمات و رنجهایی که در این راه تحمل نمودم بنویسیم خود کتابی جداگانه میشود ولی فعلا" به اختصار برگزار گردیده است که نابرده رنج گنج میسر نمی شود.

فعالیت رسمی من در دبیرستانهای اصفهان و دانشسرای مقدماتی بوده تا اینکه درسال 1358 با خدمت فرهنگی سی ساله بازنشسته گردیده ام.

من علاوه برانجام وظیفه رسمی تحصیلی بنا به تشویق بعضی هنردوستان در سال 1343 کلاس آزاد خوشنویسی را بنیان گذاشتم و به تعلیم هنرجویان پرداختم و تاسال 1348 ادامه داشت در این سال تحت پوشش و نظارت انجمن خوشنویسان مرکز قرارگرفت دراین کلاس شاگردانی تربیت شدند که بعضی آنان اینک استاد و هنرآموز انجمن خوشنویسان اصفهان می باشند و همان کلاس آزاد اینک انجمنی پربار و پررونق گردیده است.

  درطول این مدت و در تمام مراحل تا امروز که سال 1375 شمسی است به پدید آوردن آثار بسیار از کتیبه ها و نوشتن لوحه ها و قطعات و سرمشقها و تالیف و کتابت قرآن کریم و تشکیل نمایشگاههای داخلی و خارجی و داشتن سرپرستی انجمن خوشنویسان اصفهان و عضویت در شورای عالی انجمن مرکزی و عضویت در هیئت امنای آن و عضویت در خانه هنرمندان اصفهان و شرکت در مجامع عمومی خوشنویسان کشور و سخنرانیها در مواقع مناسب و لازم و بواسطه ذوق ادبی شرکت در انجمنهای شعر اصفهان از اشتغالات اینجانب بوده است.

آثار تالیفی ام : کتاب اطلس خط در تحقیق در خطوط اسلامی، کتاب تعلیم خط در قواعد خطوط اسلامی، کتاب آیه نور، کتاب اصحاب رس، کتاب مردآفرین روزگار، کتاب شناخت قرآن در ظاهر آن ، کتاب دفتر مطالب است و آثار استنساخی و کتابت:قرآن کریم، گنجینه اسرار عمان سامانی، سرمشقها و بوستان هنر خط میباشد.اینک در 74 سالگی با همسر خود در اصفهان زندگی میکنیم. در سال 1331 در اصفهان متاهل شدم و دارای دو فرزند پسر بنام احمد و مهدی و دو فرزند دختر بنام زهرا و طاهره میباشم که همه دارای همسر و فرزندان میباشند.از آنان خشنود و راضیم و سعادت همه را خواهانم.

من کیم گردی زخاک انگیخته

قالبی از آب و از گل ریخته

کوزه ای بنهاده در راه صبا

ای عجب آبی هدرخاکی هبا

بحر را موجی بوداز پیش وپس

آن کشاکش رازخوددانسته خس

و العاقبه للمتقین و السلام علی من اتبع الهدی 1357 شمسی فضائلی.

 از ثمرات عمر پر بار وی سی سال تدریس و تعلیم در دبیرستانها و دانشسرای مقدماتی و هنرستانها و دانشکده پردیس و تربیت شاگردان بسیار بود. نقل است در دانشگاه هر لغتی که از ایشان می پرسیدند معنی را میدانست، و توضیح میداد از این رو رفقای نزدیک ، ایشان را دائره المعارف متحرک نیز مینامیدند.

استاد در کتیبه نگاری بقاع متبرکه، اماکن وقفی، مساجد و متون مذهبی داخل و خارج کشور شهرت فراوان داشت. از جمله آیاتی از سوره یس در بالای ضریح امام رضا(ع) و کتیبه های ضریح مبارک امام علی النقی(ع) و امام حسن عسگری (ع) قطعاتی بود که به خط استاد مزین شده بود.بعدها هنر استاد فراگیر شده، و خطاطی های حرم مطهر امام حسین (ع) کاظمین (ع) حرم حضرت زینب(س) و حضرت رقیه (س) نیز به دست استاد آراسته شد.

درمورد شروع کتابت قرآن باید یادآوری کرد که ایشان بر اساس اعتقادات مذهبی خود ماه رمضان را انتخاب کردند. از یکم رمضان المبارک اولین آیه را آغاز نموده و تا پایان رمضان سال بعد آخرین آیه را تمام نمودند.اوج نظم و انضباط وی در خوشنویسی در کتابت قرآن آشکار شد،زیرا هنگام نگارش قرآن هفت نوع خط قرآنی را در برابر خود میگذاشت و با تفحص و جست و جو و دقت بسیار از روی قرآن ها، قرآن خویش را مینوشت طوری که در ابتدای هر صفحه ای با آیه ای شروع مینمود و در انتهای همان صفحه آخرین آیه را به دقت و سلیقه ختم مینمود.

استاد حبیب اله فضائلی زینت بخش و مجلس آرای جمع هنرمندان بود.ازجهت داشتن ویژگی هایی چون: حسن سلوک ، سخت کوشی ، صبوری، برخورد خوش و اخلاق بزرگوارانه خویش با جمع دوستان و هنرجویان.

از عادات و یژه استاد مناسب نویسی بود. ایشان هرگاه در محیط کلاس، یا حتی در شهر و جامعه اتفاق خاصی می افتاد سرمشق ،عبارتی مناسب مربوط را تعلیم میداد.هنگامی که امام خمینی در سال 57 وارد ایران شدند استاد در قم چنین شعری را خوشنویسی فرمود که در نسخه های متعدد در آن شهر به چاپ رسیده و پخش گردید

بوی تاثیر ز گل های دعا می آید

مژده یاران که بهار ل ما می آید

وی هفت نوع خط معروف را با استادی تمام مینوشت،و به طور کلی در خطوط نسخ، ثلث، ریحان، محقق، توقیع، رقعه،نستعلیق،شکسته،دیوانی،حلبی، حنفی، کوفی و ... مهارت داشتة و بسیاری از شیوه های متروک در تعلیم او زنده گشتند.

در هرحال اکثر سرمشق ها در خط نستعلیق، اشعار پندآموز و اخلاقی و عرفانی بود،خصوصا" از سعدی علیه رحمه و اکثر سرمشق ها در خط نسخ و ثلث،آیات و احادیث را شامل میشدند.

استاد علاقه ای وافر به ائمه اهل بیت علیهم السلام داشت و همواره در مراسم عزاداری سیدالشهدا (ع) شرکت میکرد. سرانجام نیز روز دوشنبه 12 آبان 1376 شمسی مطابق با دوم رجب و مقارن با شهادت حضرت امام علی النقی(ع) پس از یک عارضه طولانی به علت سرطان،طومار 75 ساله پربار، سرشار از خیر و برکت و مملو از آثار ارزشمند و ماندگار در عالم هنر، در هم پیچیده شد، و این دل سپرده حق ، به عالم حقیقت محض سفر کرد.

یادش، نامش و تاثیر قلمش هم در دلهای ما و هم بر اوراق دفتر ما پایدار باد.

منبع:http://www.anjomanke.com/index.php/detail.php?id=54

• 
  

کاربرد سنگ های آتشفشانی

برای دانلود به ادامه مطلب بروید

دانلود سوالات تستی جغرافیا پنجم سال80

برای دانلود به ادامه مطلب بروید.

پاورپوینت طرح جابر

پاورپوینت طرح جابر دریافت
حجم: 1.19 مگابایت

جزوه علوم ششم

دانلود
حجم: 4.53 مگابایت

فصل 6 تا آخر
دانلود
حجم: 5.91 مگابایت
فصل 1 تا5

چرخ ریسک

دانلود
حجم: 26.1 مگابایت

کتاب تفکروپزوهش ششم

کتاب ریاضی ششم

دانلود
حجم: 2.36 مگابایت
دانلود
حجم: 1.89 مگابایت
دانلود
حجم: 2.62 مگابایت

انتشارات گاج

دانلود
حجم: 3.49 مگابایت
آی کیو ششم